Regalisso-fèro
Astragalus glycyphyllos
Fabaceae Leguminosae
Noms en français : Astragale à feuilles de réglisse, Réglisse sauvage.
Descripcioun :La regalisso-fèro es uno planto eisado de recounèisse emé si gròssi fueio coumpausado (3 à 7 paréu de fuioun) e que rebalo au sòu. Li dòusso di tres partido e groupado, soun un pau enacardo e fan de 3 à 4 cm. Li grano, jauno, soun peréu arcado (fotò).
Usanço :Li fueio soun estado emplegado coume té. Es uno planto vertuouso contro l'inflamacioun, li mau d'estoumac e d'os. Èi tambèn couneigudo pèr ajuda à pissa.
Port : Grando erbo
Taio : 0,3 à 1(1,5) m
Fueio : coumpausado
Tipe bioulougico : Emicriptoufite
Cicle bioulougico : Planto renadivo
Gènre : Astragalus
Famiho : Fabaceae
Famiho classico : Leguminosae
Ordre : Fabales
Coulour de la flour :
Jauno
Petalo : irreguliero
Ø (o loungour) flour : 11 à 15 mm
Flourido : Printèms
- Estiéu
Sòu : Ca
Autour basso e auto : 0 à 1700 m
Aparado : Noun
Liò : Faio
- Blachiero
- Pinèdo
- Prado
Estànci : Mesoumediterran à Mountagnard
Couroulougi : Éurasiatico
Ref. sc. : Astragalus glycyphyllos L., 1753
Ceraiste(-di-cinq-estamino)
Cerastium semidecandrum
Caryophyllaceae
Noms en français : Céraiste à cinq étamines, Céraiste des sables.
Descripcioun :Pichoto planto menudo de l'an que vèn bèn dins li relarg roucassous e li sablo. Se recounèis i bord di sepalo que soun membranous (fotò). Coumpara emé lou ceraiste-menut que ié sèmblo proun, mai qu'èi pu pegous e pelous.
Usanço :Aquéli pichòti planto soun pas trop couneigudo e nimai sis usanço. Escriéure au site se n'en sabès mai.
Port : Erbo
Taio : Pancaro entresigna
Fueio : óupousado
Tipe bioulougico : Teroufite
Cicle bioulougico : Planto de l'an
Gènre : Cerastium
Famiho : Caryophyllaceae
Ordre : Caryophyllales
Coulour de la flour :
Blanco
Petalo : 5
Ø (o loungour) flour : Pancaro entresigna
Flourido : Printems
Sòu : Ca
Autour basso e auto : 0 à 1200 m
Aparado : Noun
Liò : Roucaio
- Colo
- Sablo
Estànci : Termoumediterran à Subremediterran
Couroulougi :
Pancaro entresigna
Ref. sc. : Cerastium semidecandrum L., 1753